เรา ๆ ท่าน ๆ ส่วนใหญ่จะสังเกตุได้ว่าในการเล่นหาพระเครื่องนั้นหลักใหญ่ๆ จะให้พิจารณาพิมพ์ของพระ เป็นหลักก่อนในเบื้องต้น หลังจากนั้นให้ดูตำหนิพิมพ์ทรง และเนื้อหาของพระว่าตรงตามที่ได้เห็น และได้ศึกษามา ก็เป็นการแน่ใจได้ว่าพระองค์นั้น แท้หรือไม่แท้ แต่ในบางครั้งยังมีจุดบางจุดที่เป็นจุดเด่นของพระบางประเภท ที่เมื่อปรากฏอยู่บนองค์พระ เมื่อใดก็ให้เป็นที่แน่ใจได้ว่าพระองค์นั้นเป็นพระแท้ ซึ่งในบางครั้งไม่จำเป็นจะต้อง ดูจุดอื่น ๆ ในองค์พระ ซึ่งจุดตำหนิดังกล่าวในตำราที่เซียนรุ่นเก่า ๆ มักจะนิยมเรียกว่า จุดตาย ซึ่งในตำรามักไม่มีการเขียนบันทึกไว้ เพียงแต่ว่าเป็นวิธีดูพระของนักเล่นรุ่นเก่าที่มักไม่ค่อยจะบอกใคร
ในที่นี้จะขอกล่าวถึงพระคงลำพูน ซึ่งจุดตำหนิหรือที่เรียกว่า จุดตาย นั้น หากมีแล้วเชื่อว่า 90% ขึ้นไปเชื่อได้ว่าเป็นพระแท้ กล่าวคือ จะมีขีดหรือเส้นพิมพ์แตกสั้น ๆ ? ?แล้วแต่ จะเรียก จากปลายนิ้วมือด้านซ้ายวิ่งไปชนมือด้านขวาขององค์พระ ซึ่งจุดดังกล่าวมักไม่มีการบอกกล่าวกัน และนักเล่นต้องใช้ความพยายามสอบถามกับผู้รู้ในจุดสำคัญ ๆ ของพระแต่ละประเภท เพื่อการจดจำ โดยในลักษณะการจดจำเช่น ว่านี้นักเล่นในสมัยก่อนมักเรียกว่า ครูพักลักจำ ดังนั้นจึงอยากให้นักเล่นหน้าใหม่ หรือผู้ที่สนใจพระเครื่อง ใช้ความพยายาม มุ่งมั่น และให้ความใส่ใจกับบางสิ่งที่คิดว่าเป็นส่วนของความสำคัญของการเล่นพระ สวัสดี
ขออนุญาติ และขอบคุณภาพ จาก ร้านเอก มณเฑียร ,ร้านโต้ ท่าพระจันทร์ และร้านเวียงระแหง
Cr. pharaohamulet.com
